My, kobiety, nosimy różne etykietki. Prawdy ludowe, naukowe, kulturowe.
Niektóre wloką się od wieków, niektóre powstają wraz z postępem.
Negatywny wydźwięk etykiet wpędza nas w stereotypy. Proces socjalizacji nie pomaga – bo matki wychowują swoje córki w przekonaniu, że „powinny być jakieś”, „zachowywać się odpowiednio”, "wyglądać jak..." itp.
Jakie mogą być tego efekty?
Myślenie w kierunku: słaba (gorsza płeć), trudniejsze życie, bariery przeszkody i ryzyko w każdej sferze, pasywna rola, niższość duchowa i moralna, nieprzewidywalność, dwoista natura, plotkarstwo, knucie i wredota.
Nawet feministyczne organizacje czy media, odwrotnie do oczekiwanego celu swoich działań, czasem koncentrują się wyłącznie na gorszych aspektach kobiecego życia, przyciągają w te obszary uwagę, koncentrują na wyobcowanych, przejaskrawionych przypadkach, generalizując resztę.
Niektórzy (kobiety i mężczyźni) przyglądają się temu od dziecka i w ten sposób myślą do końca swojego życia. Te przekonania, na szczęście, można zmieniać.
Warunek? Wiedza, wola i chęci.
Warunek? Wiedza, wola i chęci.
Ten tekst (i test) jest o mocnym społecznym zarzucie wobec kobiet w zakresie ich życia osobistego, czyli zależności od partnera, emocjonalnej, materialnej. W obecnych czasach i demokratycznym otoczeniu łatwiej jest być kobiecie niezależną. Ale materialnie czy mentalnie? Branie nad-odpowiedzialności za związek, nadmierna kontrola, narzucanie woli lub przeciwnie – uległość.
Niewspółmierne do partnera zaangażowanie emocjonalne, a może nawet współuzależnienie?
Zjawisko współuzależnienia nie dotyczy tylko partnerów osób uzależnionych. Jest powszechne w tzw. normalnych związkach. Dlaczego? Wychowanie, kultura, neurobiologia, czy co? Opinie są różne.
Co można zrobić?
Przyjrzeć się sobie, swoim zachowaniom i swojemu związkowi.
Przemyśleć.
Coś zmienić?
TEST
Im więcej twierdzących odpowiedzi, im częściej się zgadzasz z czytanym zdaniem, tym większe prawdopodobieństwo twojego problemu: zewnątrzsterowności, podatności na manipulacje z otoczenia, poddawaniu się wykorzystywania przez innych i zależności w związku.
1. Często nie wiem, czego sama naprawdę chcę i potrzebuję.
2. Rzadko opieram się na własnym zdaniu, co dla mnie jest dobre.
3. Aby dobrze się czuć potrzebuję aprobaty i uwagi partnera.
4. Czuję się niespokojna, winna gdy partner ma kłopoty, trudności.
5. Nie umiem towarzyszyć partnerowi w problemach bez wewnętrznego napięcia.
6. Często zachowuję się tak, jakbym ciągle za coś przepraszała.
7. Nie potrafię odróżnić własnych myśli i uczuć od myśli i uczuć partnera.
8. Martwię się za partnera, planuję za partnera, wykonuję domowe obowiązki za partnera.
9. Często cierpię w milczeniu i samotnie, że jestem niedoceniona.
10. Stale przekonuję innych, że zasługuję na to, co najlepsze.
11. Ciągle nie mam czasu zadbać o siebie.
12. Mam w sobie więcej krytycyzmu niż realizmu, niepoprawnie idealizuję innych, w tym partnera.
13. Przeżywam rozczarowanie i oburzenie, kiedy okazuje się, że ktoś żyje nie tak jak należy.
14. Czuję się często ofiarą nieprzyjemnych okoliczności, jakie natrafiają mi się w życiu.
15. Nie potrafię stawiać innym wymagań ani zdrowych warunków, jestem niekonsekwentna.
16. Kłamię, aby osłonić tych, których kocham.
17. Boję się odrzucenia, dlatego pozwalam siebie ranić, nie broniąc się.
18. Bycie z samą sobą jest dla mnie trudne, jestem niespokojna kiedy partner gdzieś sam wychodzi, nie umiem sobie wtedy znaleźć miejsca.
19. Jestem tak zajęta, że nie mam czasu nad niczym się zastanawiać.
20. Niczego od nikogo nie potrzebuję.
21. Nie potrafię się spontanicznie bawić.
22. Czuję w sobie złość i lęk, czuję się zraniona ale obawiam się to okazać.
23. Muszę pracować, jeść, spać, uprawiać seks, sprzątać, nie czerpiąc z tego satysfakcji.
24. Kontakty z innymi ludźmi to dla mnie często pułapka.
25. Muszę zmuszać, szantażować, manipulować, narzekać, marudzić, dąsać się i obrażać, by partner robił to, co chcę
26. Odczuwam beznadziejność, bezsilność, niemoc odmiany mojej sytuacji.
27. Mój partner rzadko pyta jak się czuję, nie potrafi odgadnąć moich potrzeb.
28. Muszę ciągle się spieszyć, nie mam czasu na refleksję nad życiem.
2. Rzadko opieram się na własnym zdaniu, co dla mnie jest dobre.
3. Aby dobrze się czuć potrzebuję aprobaty i uwagi partnera.
4. Czuję się niespokojna, winna gdy partner ma kłopoty, trudności.
5. Nie umiem towarzyszyć partnerowi w problemach bez wewnętrznego napięcia.
6. Często zachowuję się tak, jakbym ciągle za coś przepraszała.
7. Nie potrafię odróżnić własnych myśli i uczuć od myśli i uczuć partnera.
8. Martwię się za partnera, planuję za partnera, wykonuję domowe obowiązki za partnera.
9. Często cierpię w milczeniu i samotnie, że jestem niedoceniona.
10. Stale przekonuję innych, że zasługuję na to, co najlepsze.
11. Ciągle nie mam czasu zadbać o siebie.
12. Mam w sobie więcej krytycyzmu niż realizmu, niepoprawnie idealizuję innych, w tym partnera.
13. Przeżywam rozczarowanie i oburzenie, kiedy okazuje się, że ktoś żyje nie tak jak należy.
14. Czuję się często ofiarą nieprzyjemnych okoliczności, jakie natrafiają mi się w życiu.
15. Nie potrafię stawiać innym wymagań ani zdrowych warunków, jestem niekonsekwentna.
16. Kłamię, aby osłonić tych, których kocham.
17. Boję się odrzucenia, dlatego pozwalam siebie ranić, nie broniąc się.
18. Bycie z samą sobą jest dla mnie trudne, jestem niespokojna kiedy partner gdzieś sam wychodzi, nie umiem sobie wtedy znaleźć miejsca.
19. Jestem tak zajęta, że nie mam czasu nad niczym się zastanawiać.
20. Niczego od nikogo nie potrzebuję.
21. Nie potrafię się spontanicznie bawić.
22. Czuję w sobie złość i lęk, czuję się zraniona ale obawiam się to okazać.
23. Muszę pracować, jeść, spać, uprawiać seks, sprzątać, nie czerpiąc z tego satysfakcji.
24. Kontakty z innymi ludźmi to dla mnie często pułapka.
25. Muszę zmuszać, szantażować, manipulować, narzekać, marudzić, dąsać się i obrażać, by partner robił to, co chcę
26. Odczuwam beznadziejność, bezsilność, niemoc odmiany mojej sytuacji.
27. Mój partner rzadko pyta jak się czuję, nie potrafi odgadnąć moich potrzeb.
28. Muszę ciągle się spieszyć, nie mam czasu na refleksję nad życiem.
I na deser 10 pytań do namysłu:
1. Co myślisz o sobie, kiedy twój partner cie ignoruje?
2. Co myślisz o sobie, kiedy twój partner jest dla ciebie życzliwy i miły?
3. Czy czujesz się słaba gdy przyjmujesz pomoc od innych?
4. Czy wpływanie na partnera (jego decyzje, zachowania) daje ci poczucie mocy?
5. Za co siebie cenisz?
6. Co jest dla ciebie najważniejsze?
7. Co ostatnio na dłużej poprawiło ci nastrój?
8. Co robisz gdy ogarnia cię przygnębiający nastrój?
9. Co robisz w trudnych sytuacjach?
10. Jak oceniasz swoje codzienne życie?
Żyjesz życiem własnym czy czyim?